สัมภาษณ์ศิษย์เก่า ปลาทอง : สุวัฒน์ สุวรรณเดโชไชย
บทสัมภาษณ์จากจุลสารราชมงคลธัญบุรี ฉบับต้อนรับเปิดเทอม เมษายน – มิถุนายน 2553 หน้าที่ 22-23 บทสัมภาษณ์ศิษย์เก่า ปลาทอง
ละครใบ้คนหน้าขาว
คนหน้าขาวหรือละครใบ้ เป็นการแสดงในรูปแบบใหม่ที่เข้ามาในบ้านเราไม่นานและมีกลุ่มผุ้แสดงไม่มากนัก การแสดงประเภทนี้ถือได้ว่าเป็นนาฏลีลาที่ขณะนี้ได้รับการยอมรับในวงการแสดงและผู้ชมมากขึ้นและวันนี้คอลัมน์สัมภาษณ์ศิษย์เก่า จะพามารู้จักพี่สุวัฒน์ สุวรรณเดโชไชย ศิษย์เก่าคนเก่งจากคณะเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน
สวัสดีคะ รบกวนพี่วัฒน์ แนะนำตัวหน่อยนะคะ
ครับ พี่ชื่อสุวัฒน์ สุวรรณเดโชไชย เรียกสั้นๆ พี่วัฒน์ ก็ได้ ครับ พี่จบจาก สาขาภาพยนตร์รุ่น 2 ตอนนั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของคณะวิศวกรรมการเกษตรอยู่เลยครับ
ทำไมถึงเลือกเรียนที่ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี คะ
พี่เป็นคนกรงุเทพฯ อยู่แต่ในเมืองการเดินทางก็วุ่นวาย คนค่อนข้างเยอะ พี่เบื่อครับและตอนนั้นเพื่อนพี่ก็ชวนมาสมัครสอบเข้าเรียนด้วยกัน พี่มองว่าที่นี่ไม่ได้ไกลจากบ้านพี่มาก
นัก และสถานที่เรียนก็กว้างขวางเป็นธรรมชาติ ทำให้ชอบ และนี่ถือเป็นจุดแรกของการที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่ครับ
การเดิน ทางลำบากไหมคะในตอนนนั้ เพราะพี่ ๆ รุ่นบุกเบิกหลาย ๆ คนบอกว่าลำบากมาก ๆ
ตอนสมัยพี่ก็ไม่ลำบากมากนะครับ ถือได้ว่าค่อนข้างสะดวกแล้วเพราะมีรถเมล์ ปอ.พ. 25 แต่ปากทางเข้ายังเป็นลูกรัง แต่ก็มีความสุขมากๆ ครับเพราะเราได้อยู่กับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่ดีสดชื่นไม่อึดอัดเหมือนอยู่ในกรุงเทพฯ
อยากให้เล่าถึงเรื่องของการเรียนและกิจกรรมที่ทำระหว่างเรียนอยู่ที่มทร.ธัญบุรี คะ
ตอนสมัยเรียนพี่ก็ทั้งเรียนและทำกิจกรรมไปพร้อมกัน เป็นการเติมประสบการณ์ด้านการเรียนได้เต็มที่จริงๆ ครับ จำได้ว่าตอนนั้นพี่และเพื่อนๆ ช่วยกันจัดตั้ง ชมรม fi Film Cafée ขึ้น โดยนำภาพยนตร์(หนัง) มาฉายสัปดาห์ละหนึ่งเรื่อง พร้อมทั้งเชิญอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญ มาร่วมวิเคราะห์ ภาพ แสง เสียงประกอบเป็นอย่างไรบ้าง และช่วยกันดูสไตล์การทำหนังของผู้กำกับแต่ละท่าน เพื่อเป็นแนวทางในการเรียนและเปิดประสบการณ์จริงๆ ผลการตอบรับตอนนั้นเป็นไปได้ด้วยดีมากมีเพื่อนต่างคณะร่วมดูและวิเคราะห์กับพวกพี่ๆ นอกจาก นี้พี่และเพื่อนก็ยังใช้เวลาว่างในการเล่นกีฬา ภายในมหาวิทยาลัยฯ ไม่ว่าจะเป็นฟุตปอลหรือว่าวิ่ง เรียกว่าใช้ชีวิตของการเป็นนักศึกษาในรั้วราชมงคลธัญบุรีอย่างคุ้มค่าที่สุด
แล้วพี่มาเล่นละครใบ้คนหน้าขาวได้อย่างไรคะ อะไรเป็นจุดเริ่มต้น
เอ่อ คือว่าตอนเรียนปี 3 ต้องมีการเรียนการแสดงครับ เรียนในห้องแล้ว พี่ก็อยากเรียนเพิ่มเติมอีก ตอนนั้นกลุ่มละครเวที Dream Mask รับอาสาสมัครรุ่นแรก พี่ก็ได้รับโอกาสในการเข้าร่วมงานด้วย โดย ไปนั่งเรียนเขียนบท ศึกษาวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง ซ้อมและ เรียนการแสดง แม้แต่ทำหน้าที่หลังเวที เรียกได้ว่าพี่ทำทุกอย่างให้ครบ เนื่องจากกล่มุ ละครจะมีคนน้อย ตอนนั้นมีแค่ 3 คน
แล้วอะไรเป็นจุดเด่นของละครใบ้คนหน้าขาวล่ะคะ
การแสดงละครใบ้คนหน้าขาวเป็นนาฏลีลา ที่ไม่ต้องมีคำบรรยาย ดังนั้นไม่ว่าคุณจะเป็นคนไทย คนต่างชาติ พูดกันคนละภาษาแต่เมื่อมาดูละครใบ้คนหน้าขาวก็สามารถเข้าใจได้ อีกอย่างคือไม่ต้องมีอุปกรณ์หรือเครื่องแต่งกายที่มากมายถ้าน้องคนไหนสนใจเรียนรู้ก็สามารถติดต่อพี่ได้ทางอีเมล์ wat_mime@hotmail.com หรือว่าอยากชมละครใบ้คนหน้าขาวก็ลองมาชมได้โดยพี่กับเพื่อนจะจัดการ แสดงขึ้นในวันศุกร์ เสาร์ สิงหาคมนี้ที่โรงละคร Damo Crazy แถวบ่อนไก่ ครับ
อยากให้ฝากข้อคิดกับน้องๆ ค่ะ
อยากให้น้องๆทุกคนตั้งใจเรียน ตั้งใจทำกิจกรรมเพราะกิจกรรมจะทำให้เราเกิดประสบการณ์ที่ไม่เคยได้พบในห้องเรียน และค้นหาความชอบของตัวเองให้พบ น้องก็จะได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการไม่ยาก ความสำเร็จจะอยู่แค่เอื้อมครับ
